سؤال جنسي کودک، جواب پخته مي خواهد

در زمان هاي گذشته، بسياري از نوجوانان و جوانان معمولاً اوقاتي از شبانه روز خود را در مزارع، کارگاه يا کارخانه ها مشغول کار بودند و از طريق کارفرمايان و همکاران خود اطلاعاتي بدست مي آوردند و پاسخ برخي پرسش هاي خصوصي خود را مي يافتند. امروزه به دليل تغيير شرايط زندگي و نيز به دليل کمبود وقت و مشغله ي کاري والدين، بيشتر پدر و مادرها نمي توانند به پرسش هاي نوجوانان خود پاسخ دهند. در اينجا اين سؤال پيش مي آيد که آيا اصلاً ما به عنوان پدر يا مادر حاضر هستيم کودکان و نوجوانان ما پاسخ سؤال هاي شان را از ما بخواهند يا ترجيح مي دهيم آنها از طريق دوستان خود يا بطور تصادفي و از طريق کتاب ها وفيلم هايي که بعضاً هم نامناسبند، پاسخ پرسش هاي خود را بدست آورند؟
اما چرا بايد درباره ي موضوعاتي اين قدر سخت و حساس با بچه ها حرف زد و اصلاً چرا اجازه ندهيم وقتي خودشان بزرگ شدند و ازدواج کردند. با اين مسايل مواجه شوند؟
شايد اگر بلافاصله بعد از وارد شدن بچه ها، از دنياي کودکي به دنيايي که مسايل جنسي در آن معنا پيدا مي کند. يعني دوران بلوغ و بعد ازآن، فرد ازدواج مي کرد و اين امکان را داشت که غرايزش را به نحو صحيح و مشروع برآورده کند، مي توانستيم صبر کنيم و آموزش را از همان زمان شروع کنيم. اما در شرايط قطعي، بين بلوغ و ازدواج فرد فاصله ي طولاني ،گاه حتي تا بيست سال، وجود دارد. در اين فاصله هم اين فرد در برابر انواع و اقسام محرک قرار دارد. تلويزيون ، ماهواره و اينترنت، از ويژگي هاي عصري است که در آن زندگي مي کنيم و به نظر مي رسد بايد آگاهي و تربيت جنسي را از طريق صحيح به فرزندان منتقل کنيم. تهاجم فرهنگي را هم بايد در نظر گرفت. بعضي رسانه ها نيز با نشانه گرفتن يکي از دل مشغولي هاي نوجوانان وارد مي شوند و اطلاعات زيادي در اختيار آنها قرار مي دهند که ممکن است باعث انحراف جنسي آنها شود. به همين علت هدايت جنسي، طبق آموزه هاي اسلام، موضوع مهمي است. اگر راهنمايي هاي لازم از سوي پدر و مادر انجام نشود، ممکن است فرزند ما در دام کساني بيفتد که اطلاعات غلط و بي حد و حصر در اختيارش قرار مي دهند و دچار انحراف جنسي شود.
آموزش بايد در تمام مراحل سني صورت بگيرد. از دوران پيش از دبستان،دبستان ،دوران بلوغ ،جواني،ميانسالي و حتي سالمندي اين آموزش ها لازم است. البته شکل آن در هر دوره متفاوت است.
ما بايد با در نظر گرفتن درک و فهم و ويژگي هاي روحي فرد، پرسش هاي جنسي او را پاسخ دهيم. به طور کلي شکل گيري هويت جنسي و اينکه فرد، دختر و پسر بودن خودش را قبول کند. در سن کودکي اتفاق مي افتد، اما بايد در اين سن حواس مان باشد که از بيداري زودرس جنسي کودک پيشگيري کنيم.
سه تا چهار سالگي به بعد، سن سؤال کردن است و يک طيف از سؤالات بچه ها همين سؤالات جنسي است. البته اين سؤالات جنسي ناشي از کنجکاوي، جلب توجه و وقت گذراندن است. در اين سن بچه ها اصرار دارند بدن شان را محرمانه نگه دارند و از لخت بودن خود احساس شرم مي کنند. لازم است پدر و مادر اين حالت را تقويت کنند که فرزندشان در سنين بالاتر به «بي پروايي جنسي» کشيده نشود. سن پنج تا شش سالگي سني است که هورمون هاي جنسي خيلي کم ترشح مي شوند. در اين سن به سؤالات بچه ها بايد کوتاه، اما صحيح، پاسخ داده شود. در سن هفت سالگي، پسرها نسبت به دخترها ابراز علاقه مي کنند. اما اين علاقه صرفاً جنبه ي دوستي دارد نه جنسي و نبايد نگران باشيد؛ اگر چه باز هم ارتباط شان بايد کنترل شده باشد.
آموزش زودرس و شتابزده ي مسايل جنسي به کودکان مي تواند به اندازه ي آموزش هاي با تأخير و پنهان سازي، آسيب زا باشد. آموزش هاي جنسي بايد به تدريج، زمان بندي شده، متعادل و متناسب با ويژگي هاي سني و با لحاظ حرمت و احترام و همچنين پرهيز از افراط و تفريط داده شود. ارايه ي تربيت جنسي به دو شکل است. يکي شکل مستقيم که اطلاعات جنسي بطور مستقيم در اختيار بچه ها قرار مي گيرد، که اين حالت را در ارتباط با وظايف شرعي زمان بلوغ مي توان مشاهده کرد و شکل ديگر آموزش غير مستقيم است که ممکن است مناسبتر باشد.
در پاسخ به سؤالات جنسي کودکان قبل از بلوغ بايد يک سري مسايل مورد توجه قرار بگيرد. اول اينکه وقتي با اين سؤال مواجه شديم، بايد به خودمان مسلط باشيم و از نگراني و شرم دچار لکنت نشويم. دوم اينکه بايد شنونده ي خوبي باشيم و اجازه بدهيم کودک سؤالش را کامل بپرسد. موقع جواب دادن هم نبايد جواب هاي ما با شوخي و مسخرگي همراه باشد و نبايد دروغ بگوييم. مثلاً بعضي پدر و مادرها به فرزندشان مي گويند ما تو را خريديم! اين اطلاعات غلط باعث مي شود بچه ها وقتي کمي بزرگتر شدند، به پدر و مادرشان بي اعتماد شوند. پس پاسخ ها بايد درست بوده و برمبناي خرافه ها نباشد. آموزش بايد تدريجي باشد. لازم نيست همه ي اطلاعات را يک جا در اختيار کودک قرار دهند و بايد از شرح و بسط بي مورد پرهيز کنند.
بايد در ارايه ي آموزش هاي جنسي به فرزندان، عفت کلام را رعايت کرده و حرمت ها را حفظ کنيم و اطلاعات را به شکل غيرمستقيم ارايه دهيم. در بحث آموزش هاي جنسي رعايت عفت خيلي مهم و ميزاني از شرم و حيا لازم است، اما نبايد مانع از اين شود که ما اطلاعات جنسي به فرزندانمان ندهيم. بايد توجه داشت در طرح مسايل جنسي از بکارگيري کلمات سبک و زشت پرهيز کنيم، زياده گويي نکنيم و به حواشي نپردازيم. ضمن اينکه بايد توجه داشته باشيم که فرزندان ما بيشتر از اعمال ما مي آموزند تا از گفتار.
منبع: هفت روز زندگي شماره(90)